Ως ιδιοκτησία νοείται η κυριότητα επί πραγμάτων, δηλαδή η δυνατότητα του κυρίου να διαθέτει το πράγμα κατ’ αρέσκεια και να αποκλείει κάθε ενέργεια άλλου πάνω σε αυτό, εφόσον δεν προσκρούει στο νόμο ή στα ανθρώπινα δικαιώματα. Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας διακρίνονται σε εγκλήματα ιδιοποίησης (πχ. κλοπή, ληστεία, υπεξαίρεση) και σε εγκλήματα φθοράς.

Ως περιουσία νοείται το σύνολο των οικονομικών αξιών ενός προσώπου, που δεν αποδοκιμάζονται από το δίκαιο (προστατεύεται αυτοτελώς με τα ΠΚ 385 επ.). Μερικά από τα εγκλήματα κατά της περιουσίας είναι η εκβίαση, η απάτη, η απάτη με υπολογιστή, η απάτη σχετικά με τις ασφάλειες, κ.ά.

Η περιουσία και η ιδιοκτησία δεν ταυτίζονται εννοιολογικά, γι’ αυτό και η περιουσιακή ζημία δεν αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας.